امروز تو خیابون اصلا حواسم نبود. یه خانمم با موهای بیرون از کنارم رد شد. گفتم ببخشید آجی جان... یهو به خودم اومدم دیدم طرف کنارم وایساده منتظره بگم...

اوه اوه. عجب شکری خوردم... بلاخره تذکرو دادم و رفتم...

ولی مطمئنم اگه فکر می کردم انقدر مطمئن نمی گفتم. می گفتم بگم آیا؟ نگم آیا؟ چه کنم؟؟ نه حالا طرف تو این گرما.. بعد انقدر تو وجودم بلبشو به پا میشد که طرف رد می شد می رفت:/

دیدم اصلا نباید جوانبشو خیلی با وسواس بررسی کنیم. همین جوری بگیم خانوم... بعد که تو عمل انجام شده قرار گرفتیم بگیم:) با مهربونی... "عزیزم روسریتونو بیارید جلو، موهاتون مشخصه." یا بگیم "خوشگلیاتونو بپوشونید...":))